Hoge Raad der Nederlanden
Postbus 20.303
2500 FH 's-Gravenhage

Edelhoogachtbaar College,

Naar aanleiding van uw op 01 september 1999 binnengekomen schrijven dienen wij hierbij, in tweevoud, een vertoogschrift in.

Belanghebbende, de heer H.F. Broekhuizen te Sexbierum, maakt zo nu en dan f 1,-- over op de bankrekening van de gemeente Harlingen, onder vermelding van: "Voorschot parkeerbelasting RJ-75-DP". Met het laatste wordt bedoeld het kenteken van zijn voertuig.

De gemeente Harlingen heeft de binnenstad verdeeld in een aantal parkeerzones, waarin verschillende tarieven voor parkeerbelastingen van toepassing zijn. In 1998 varieerde het tarief voor het parkeren bij parkeerapparatuur in het kader van de parkeerbelastingen in hoogte tot f 4,-- per uur.

De verplichting om parkeerbelasting te betalen voor het op een bepaalde plaats en een bepaalde tijd en gedurende een maximale tijdsduur parkeren van een voertuig dient kenbaar te zijn gemaakt op zo een wijze, dat omtrent de verschuldigdbeid van parkeerbelasting voor dat parkeren redelijkerwijs geen misverstand kan bestaan. Op het moment van constatering was voor de parkeercontroleur niet kenbaar dat de belasting bij de aanvang van het parkeren was voldaan.

Uit belanghebbendes beroepschrift blijkt ook, dat hij bij de aanvang van het parkeren niet de desbetreffende parkeerapparatuur in werking had gesteld, zoals dat in artikel 234, tweede lid, van de Gemeentewet is geordonneerd.

Wij menen hiermee te mogen concluderen dat (de Belastingkamer van) het Gerechtshof te Leeuwarden bij haar uitspraak van 16 april 1999, nummer 216/98, geen wettelijke of andere rechtsregel heeft geschonden en daarom tot geen andere uitspraak had kunnen komen, dan tot een ongegrond-verklaring van het onderhavige beroepschrift, waardoor wij u verzoeken om bevestiging van de uitspraak waarvan beroep in cassatie is ingediend.

Hoogachtend,